![]() |
J. Dowiat, Historia […], Warszawa 1979, s. 12. |
![]() |
Na podstawie: E. Wipszycka, Historia […], Warszawa 2007, s. 33. |
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3j0ajNH0x6MwCQcfNIcrkwE7Tp4FjSJCtlMfQP6HNh5lFdbVpKL1DnI7NVQ3_dA9Oi4wqMZ5C4mAzJ4c4SoOuoHk0GUb3zOuhWicT5IRtew0jRlsSEn9vrv0qDzHmxO-pG7UTJOjRPM4/s640/t.png)
![]() |
Na podstawie: B. Danowska, T. Maćkowski, Przez wieki. Zeszyt ćwiczeń z tekstami źródłowymi, Gdańsk 2003, s. 27. M. Węcowski, Starożytność klasyczna […], Warszawa 1999, s. 19. |
[Grecja] nie zajmowała tak wielkiego obszaru, jak większość państw orientalnych, bo ok. 80 tys. km2, z tego zaś zaledwie 25–30% przypadało na powierzchnię uprawną. Resztę obszaru zajmowały góry i nieużytki, głównie pastwiska. […] Natomiast sporo było w Grecji rud metali: żelaza, ołowiu, srebra, nadto marmurów i glinki. W porównaniu z krajami Wschodu korzystnie przedstawiało się ukształtowanie brzegów Grecji […]. Mieszkaniec Grecji czuł się na morzu pewnie; nawet podróże z jednego kraju greckiego do drugiego odbywał morzem, góry bowiem schodzące często aż do samego wybrzeża utrudniały komunikację lądem.