Bizancjum (krótko)
Islam i Mahomet (krótko)
Od Franków do Karola Wielkiego prezentacja
Karolingowie (Był sobie człowiek)
Koronacja cesarska Karola Wielkiego
https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Louis-
F%C3%A9lix_Amiel_-_Charlemagne_
empereur_d%27Occident_(742-814).jpg
F%C3%A9lix_Amiel_-_Charlemagne_
empereur_d%27Occident_(742-814).jpg
O koronacji Karola i jej znaczeniu
w: Benedykt Zientara, Historia powszechna średniowiecza, Warszawa 1994, s. 75 http://www.strony.toya.net.pl/~vidm0/BZHS.pdf
w: Benedykt Zientara, Historia powszechna średniowiecza, Warszawa 1994, s. 75 http://www.strony.toya.net.pl/~vidm0/BZHS.pdf
"[...]W ustanowieniu władzy karolińskiej nad Italią i tym samym w wyznaczeniu
nowego kierunku jej losów, rolę ogromną odegrali papieże, zwłaszcza Hadrian I,
sprawca interwencji Karola Wielkiego na Półwyspie i Leon III, promotor jego koronacji
w 800 r. na cesarza Rzymian. Zdobycie przez Karola Italii było jednym
z największych sukcesów podjętej wówczas na ogromną skalę ekspansji Franków,
której rezultatem były ponadto: podporządkowanie im i chrystianizacja wielkich
obszarów Germanii, zastopowanie ekspansji arabskiej na południowym-zachodzie
kontynentu oraz Awarów od strony wschodnich rubieży zachodniego chrześcijaństwa, uzależnienie w pewnym stopniu królestw anglosaskich. Ogłoszony nowym
Dawidem, Karol Wielki zebrał tym samym pod swą władzą bądź wpływami niemal
wszystkie kraje chrześcijańskie pozostające w łączności z papieżem i Kościołem
rzymskim. Powrót do idei i ideologii cesarstwa rzymskiego, związanie godności cesarskiej na Zachodzie z aktem koronacji
w Rzymie, przesądziło też o przynależności przez wiele stuleci północno-środkowej
części Półwyspu do szerszych ram cesarstwa.[...]"
za: Katedra Italianistyki Uniwersytet Warszawski; Halina Manikowska, Włochy średniowieczne. Skrypt dla studentów italianistyki, s. 11
http://italianistyka.uw.edu.pl/wpcontent/uploads/2015/02/h_manikowska_wlochy_sredniowieczne.pdf [dostęp 8 XII 2017]